اثر کودهای شیمیایی و تراکم بوته بر ویژگی های کمی و کیفی گیاه کرچک (ricinus communis) در منطقه سیستان

با توجه به اهمیت روغن گیاه صنعتی کرچک در صنایع و با عنایت به تاثیر تغذیه بهینه گیاهی و تراکم در حصول عملکرد مناسب، آزمایشی به منظور بررسی مناسب ترین سطح کود شیمیایی و تراکم بوته مطلوب برای کرچک به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام شد. کرت های اصلی کود شیمیایی شامل 1- شاهد (عدم مصرف کود) 2- (50 کیلوگرم پتاسیم، 75 کیلوگرم فسفر و 100 کیلوگرم نیتروژن) در هکتار 3- (75 کیلوگرم پتاسیم + 100 کیلوگرم فسفر + 150کیلوگرم نیتروژن) در هکتار 4- (100 کیلوگرم پتاسیم + 150 کیلوگرم فسفر + 200 کیلوگرم نیتروژن) در هکتار و در کرت های فرعی تراکم با فاصله روی ردیف (25، 35 و 45) سانتی متر قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تیمارهای مختلف کودی تاثیر معنی داری بر ارتفاع بوته، تعداد دانه در بوته، شاخص برداشت، عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه، محتوای کلروفیل کل و ویژگیهای فنولوژیکی شامل: تاریخ ظهور جوانه گل، تعداد روز از ظهور جوانه گل تا رسیدگی به جز وزن هزاردانه و درصدروغن داشت (01/0p?). وزن هزاردانه، شاخص برداشت، کلروفیل و روغن تحت تاثیر تراکم قرار نگرفتند، ولی تراکم تاثیر معنی داری بر ارتفاع بوته، تعداد دانه در بوته، عملکرد بیولوژیکی و عملکرد دانه داشت. بیشترین عملکرد دانه با مصرف 100، 150 و 200 کیلوگرم در هکتار به ترتیب پتاسیم، فسفر و نیتروژن و کمترین در سطح کودی شاهد مشاهده شد. در بین تیمارهای مورد آزمایش تراکم 66000 بوته در هکتار با مصرف 100، 150 و 200 کیلوگرم در هکتار به ترتیب پتاسیم، فسفر و نیتروژن بیشترین عملکرد دانه را دارا بودند.